τουρκιστί

Ν

επίρρ. (λόγ. τ.) τουρκικά, στην τουρκική γλώσσα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < Τούρκος + κατάλ. -ιστί (πρβλ. αγγλ-ιστί). Η λ. μαρτυρείται από το 1851 στον Ι. Σκυλίσση].